Ontario işletmeleri zorunlu erişilebilirlik uyumuna ulaşmayı hedeflerken, rampa projesi StopGap mükemmelliğin iyinin düşmanı olmasını istemiyor.
StopGap, bir gün Toronto’nun tarihi Little Italy bölgesinde cadde boyunca işletme girişlerinin önünde ortaya çıkan, ana renklere boyanmış, çocuklar için legolar görünümü taşıyan kontraplak rampalar projesi.
Kar amacı gütmeden rampaların üretimini yöneten StopGap sık sık gözden kaçan bir sorunu ele alıyor: erişilebilirlik. Çukurları ve park yerlerini çiçek yataklarına, yeşil alanlara dönüştüren diğer mikro projeler gibi, girişinde basamak olan mağazalar için kolay ve anında bir çözüm olmayı hedefleyen her renkten eğik düzlem, halka açık alanları geliştirmek için eğlenceli bir DIY buluş.
Gönüllüler, Toronto’da ve Kanada genelinde başka şehirlerde, bağışlanan malzemeleri ve StopGap’in internet sitesinde yayınlanan inşaat ve işletme konularındaki kılavuzları kullanarak, 400den fazla rampa ürettiler.
StopGap kurucularından Luke Anderson, Ontario’lular için Erişilebilirlik ve Engellilik Yasasının, 1990 Amerikan Engellilik yasasından örnek alınarak, 2005 yılında, yani Amerika’daki yasadan 15 yıl sonra yürürlüğe girdiğini açıkladı. Bu yasa işletmelerin yerleşik çevre ulaşılabilirliğini sağlamak amaçlı zorunlu hükümleri uygulamaya başlamalarına 2025’e kadar zaman veriyor. Anderson, kendisinin nispeten basit bir düzeltme olarak gördüğü bir şey için bu kadar uzun bir bekleme karşısında duyduğu hayal kırıklığıyla StopGap’in başlatılmasına yardım etti.
“Kim bu kadar beklemek ister? Ontario İnsan Hakları Kanunu engelliliğe dayalı ayrımcılığı yasaklar.” diyen Anderson “Bir işletmeye karşı çok kolay dava açılabilir, ve ben yasal yaklaşımda bulunan birini desteklerim. Ama şu anda yapabilecek olduğumuz bir şeyler varken, enerjimi 2,3,4, ya da 5 yıllık bi savaşa harcamak istemiyorum.” diyerek düşüncelerini belirtti.
Ontario’da, müşteri servisi ve iletişimine ilişkin erişilebilirlik standartları neredeyse 10 yıldır zorunlu, ama yerleşik çevre standartlarının tam uyum sağlamasına bir 11 yıl daha gerek yok. Tamamlanmış, bariyersiz tasarımlar ise sadece yeni inşaatlar ve kapsamlı yenilemeler için isteniyor.
Aslında, Anderson ve arkadaşı Michael Hopkins mağaza sahiplerine servis ücretli rampa inşaatı önerisini sunmuşlar, ama kalıcı rampaların beton maliyeti işleri zorlaştırmış. Anderson’un dediğine göre StopGap’in taşınabilir rampaları ucuz ve geçici, böylece herhangi bir izin işlemini atlayabiliyor. İşletme sahiplerinin imzaladığı sözleşmeye göre, ‘Rampalar sadece istendiğinde yerleştirilmeli’, ancak pratikte rampalar bütün gün ve sık sık bütün gece dışarıda kalıyor. Başka türlü potansiyel bir müşteri hangi mağazada yerleştirilebilecek rampa olduğunu nasıl bilecek ve yerleştirmesi için bir mağaza çalışanının ilgisini nasıl çekecek?
Rampalar bir çeşit karşılama matı olarak hizmet veriyor ve ulaşibilirliği tekerlekli sandalye kullanmayanlar için bile arttırıyor. Little Italy’nin ana caddesi üzerindeki Magnolia Fine Foods’tan Vivian Gomez müşterilerinin paylaştığı övgüyü, “Biz her zaman mahalle için bir şeyler yapmaya çalışıyoruz. Rampayı koyduğumuzdan beri müşterilerimiz bu girişimden çok memnun. Puset ile gelen pek çok müşterimiz gerçekten minnettar hissediyorlar; çünkü bu durum hayatlarını olumlu yönde etkiliyor. Yaşlı insanlar için bile girişteki basamak çok zorlayıcıydı.” diyerek iletti. Mağazanın teslimatları da bu sayede artık içeri kadar girebiliyor.
Şehir yetkilileri StopGap rampalarından övgüyle bahsettikleri gibi aynı zamanda bu rampalara temkinli yaklaşıyorlar. Rampaların pratik kolaylığı ve rampalara bağlı karışık hukuki meseleler arasında kalarak, ulaşılabilirliği arttırmak için yapılan hazır, güçlendirilmiş girişleri överken, kamusal mekana yapılan bu değişiklikler için izin alınması konusunda da hemfikirler.
StopGap’in mağazaların içindeki erişim problemleri konusunda çok işe yaramadığı doğru. “Rampaların ulaşılamaz mekanlara bir çözüm olduğunu söyleyemem.” diyor Anderson. “Yapılı çevredeki küçük bir probleme yardım ediyorlar, ama asıl yaptıkları konuşma oluşturmak ve insanları bu büyük tasarım problemi konnusunda kalıcı çözümler bulmak için düşünmeye yönlendirmek.”
www.citylab.com adresinden çeviren İrem Aydındoğan
TAG Platform. 